Շախմատ Գարի Կասպարովի հնարավոր վերադարձի մասին լուրը ցնցել է մարզաշխարհը: Մեկնաբանությունների պակաս չկա, այդ թվում և այնպիսիների, որտեղ փորձ է արվում սեփական չնչինության ֆոնի վրա հարցեր լուծել մեկի հետ, ում շվաքին հասնելն անգամ երազանք է: Խոսքը հայտնի մեքենայություններից հետո ՖԻԴԵ-ի նախագահի աթոռին հայտնված Կիրսան Իլյումժինովի մասին է, որը վայրի կապիտալիզմի մեկնարկի տարիներին մեծ փողեր կուտակեց հարազատ Կալմիկիան Կլոնդայք սարքելու անվան տակ ու ժամանակին թռավ դատից էլ, դատաստանից էլ:
Եվ ահա անապատի այդ սամումը փորձում է դատողություններ անել մեկի մասին, ում անունը հավերժ գրված է շախմատի պատմության մեջ որպես աշխարհի տասներեքերորդ չեմպիոնի, որը խորհրդային տոտալիտար կարգերի պայմաններում կարողացավ դեմ դուրս գալ մի ողջ համակարգի ու նրա հովանավորյալի:
Չգիտես ինչ հովերով սավառնող Կիրսան Իլյումժինովը չի էլ պատկերացնում, որ ինքն անգամ Գարի Կասպարովի հագով ոտնաման չէ, որ գոնե այս կերպ նրան մերձ լինելու երջանկությունն ունենա: Չի էլ հասկանում, որ ժամանակին իր նման մեկն էլ կար ՖԻԴԵ-ի նախագահի պոստում, ու թե նրան հիշում են, հիշում են նաև ի դեմս Գարի Կասպարովի, թե չէ Կամպոմանեսի նմանների մասին է «Միմինոյի» հերոսներից մեկի յուրօրինակ արձագանքը՝ «Кто этот потерпевший?»։
Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ